Lekker bezig

Hallo Allemaal,

We zijn weer een paar dagen verder en zijn lekker bezig. Rianne heeft officieel geen last meer van haar jet-lag meldde zij vanochtend en ik denk dat ze daarmee voor het hele team spreekt.

Er zijn bijzondere dingen gaande;
We zijn maandag naar de grote muur geweest met de hele groep, waar we natuurlijk de muur gingen beklimmen.
We stapten in Beijing op de bus en reden zo richting de muur. Toen we daar kwamen bleek de boel afgesloten voor de spelen en werd er met de chauffeur overlegd waar we dan wel heen konden.
Er werd besloten dat we een stuk verder gingen op een andere plek de muur op...

Alles goed en aardig en we gingen daar de muur op.
We spraken af om twee uur bij de bus, en beklommen met volle moed de muur.

Uiteindelijk bovenop de muur gingen we daar worshippen waarna er allemaal nieuwsgierige Chinezen om ons heen kwamen staan, foto's maken enzo.
We liepen daarna weer terug, wat niet zo gemakkelijk ging, onze benen waren aan het trillen en mijn (Martine) benen voelden echt heel erg wiebelig; ik liep steunend aan de trapleuning naar beneden. Ik kon op een gegeven moment niet meer verder en ging zitten om uit te rusten. Ik werd GEDWONGEN om weer verder naar beneden te lopen (dit werd me schreeuwend beveeld) en lachend om mijn benen die echt raar deden kwam ik bij de rest van de groep aan.

Uiteindelijk hebben we voor kracht gebeden en mijn benen gezegend en ben ik verder naar beneden gelopen. De anderen merkten ook dat hun benen trilden, het was zo'n stuk klimmen en dat vraagt wel wat... Hoezo onderschat, loop nu rond met spierpijn. :-s

Maarb na het bidden ging het dus beter, ook daarin wil Gd helpen. Beneden kwamen we weer bij de bus om weg te gaan, en gingen nog even buiten de bus worshippen.

We stapten de bus in om weg te gaan en net toen wij zaten kwam onze reisleider eraan met de mededeling: 'Men makes plans but G... is the one Who decides the path' (zeg maar dat vers uit spreuken wat zegt dat mensen plannen maken maar uiteindelijk is G... het die uiteindelijk bepaalt welke weg we gaan) we konden niet weg ivm oefenen voor de spelen, ze waren aan het oefenen voor wielrennen.

Wat er nog bijkwam: de vrouwen achter het stalletje vroegen of we weer gingen zingen want ze vonden het zo mooi.

Dus wij de bus weer uit en zingen.
Uiteindelijk hebben we drie uur lopen worshippen en bidden en praten met nieuwsgierige Chinezen en buitenlanders en zijn er '7 aardappels binnen' zoals Daniel zei. We hebben er een paar broers en zussen bij, het was erg bijzonder!

En om half zes konden we daar weer weg.

's Avonds hebben we wat gegeten bij de plaatselijke Griek en gingen we weer op huis aan.

Als team hebben we een mooie tijd: we hebben lol, leren elkaar kennen, leren hoe het is om in een team te werken, G... is ons een beetje aan het losmaken en leert ons dingen over Hem zelf, bijvoorbeeld over zijn Liefde.

Hij is zo goed jongens!
Als team vormt Hij ons heel erg, we verlangen naar meer van G... en spreken dit naar Hem uit. We willen meer van Zijn liefde zien en dit laat Hij ook zien, diep in onze harten, zoals ps. 51: 7,8 zegt.

Dit is zo kostbaar.

En dan komt er nog bij dat we gisteravond een afspraak hadden met een meisje die meer wilde weten over G... uiteindelijk nog een aardappel binnen en op de weg terug spraken we nog een paar mensen aan en dat was ook erg mooi; weer een aardappel binnen...

Kostbare mensen die G... nodig hebben en nu hoop hebben in hun leven. We hopen en b... dat G... hun beschermt en leid op hun levenspad ook na gister.

Thuis was de helft van het team aan het b... en de andere helft ging naar dat meisje en op de weg terug met de mannen praten langs de weg we thougt that G... was making clear. It was special and almost niet te geloven.

Much of love...

.....
Hanna
Danielle
William
Daniel
Rianne
Arjan
Martine