dinsdag 12 augustus 2008

...op dit moment...

Jaja, het is aftellen nu, over een paar dagen hopen we in het vliegtuig terug te zitten richting ons Nederland.

Op dit moment zijn de jongens de deur uit en de meiden de rest van het appartement aan het schoonmaken.

Gister met de hele groep gebowld, met alle 42 man, dit was zo enorm gezellig en leuk, de winnaar kreeg (de zwaarste) bowlingbal als prijs mee. Jammer dat je maar 20 kilo mee mag in je koffer. (haha)

Het was leuk de andere teams weer te zien en met elkaar zo lol te hebben.
'Broeder Yun' zoals we hem noemen, heeft het ook erg naar zijn zin bij ons, dat is leuk om te zien.
Het is jammer dat we straks afscheid van hem moeten nemen.

Morgen gaan we naar een grote market hiero ergens en hebben we de mogelijkheid om souvenirs te kopen en nog 'even te knallen'.

----

Pr. points:
- dat we genieten van het vliegen, verschillende in het team kijken daar een beetje tegenop
- gezondheid Rianne (last van nek, is eigenlijk nog niet helemaal fit geweest sinds we hier zijn, kwakkelt steeds een beetje aan)
- dat we wanneer we terug zijn door God opgevangen worden en niet in een (te groot) gat vallen.

maandag 11 augustus 2008

Humor...

Wist je dat...

William, Rianne, Daniel en de interpr. iemand hebben geprobeerd te bekeren die ze twee dagen eerder tot J... hebben geleid?

'Ello Everybody

Nog steeds gaat het zijn gangetje,

Zaterdag zijn we naar een avond van aanbidding en voorbede geweest en hebben een nieuwe vriend ontmoet die we de dag erop de hele dag gezellig mee hebben genomen te eten en hij introduceerde ons tot het ijspaleis Coldstone. Was leuk en lekker.

We hebben leuke gesprekken met hem gehad en hopen stiekem dat we hem deze week nog een keer kunnen spreken, maar dat lijkt wat lastig voor hem en ons, we hebben het beiden druk.
's Avonds hebben we de Drie zelf kerk bezocht en later daarna hebben we nog even gezongen in ons appartement waar nog een paar gasten kwamen die onze nieuwe vriend mee had genomen.

We leren van de verhalen die we horen over verschillende geloofsissues waar we doorheen gaan, hij vertelde over dingen die hij heeft meegemaakt en de dingen waar hij mee worsteld echt bijzonder, even lekker kletsen over dingen die je meemaak, waar je vragen over hebt en je verwonderen over wat G... heeft gedaan in andermans levens! Echt bijzonder wat we horen.

Zoals hem hebben we nog meer contacten gekregen, erg cool.

...Bijzonder...

Als team gaan we de laatste week in; we hebben een hele gezellige week gehad en zien uit naar wat er nog allemaal gaat gebeuren.

Veel liefs,
...
Rianne
Daniel-san
Danielle
Arjan-san
William-san
Hanna
Martine

--------
Pr points
- dat we de laatste dagen nog even er filnk tegenaan gaan en knallen
- dat we de juiste keuzes maken voor in het programma
- voor de eenheid in de groep
- persoonlijke groei naar G...
- voor de mensen die we ontmoet hebben
- gezondheid

Dankpunt:
- gezondheid
- het plezier dat we hebben
-lekkere koekjes

En dank jullie wel voor alle pr...!!!!!!!!

----------------------
Onze interpretor was aan het origamien, dat deed hij echt heel erg goed. En ik zei tegen hem: 'What cool, how did you know to do that? En hij zegt daarop: Chinese people can do a lot!'
Nog een van de interpretor:
We waren aan het overleggen of we voordat we naar het restaurant gingen te eten ook een restaurant moesten uitkiezen in de buurt waar we moesten zijn. En hij zegt: 'We can find it, this is Beijing!'

We waren aan het eten in het restaurant (oke even rechtzetten, uit eten is hier spotgoedkoop) en de keuken was niet echt dat je zegt moeders mooiste. We waren nieuwsgierig naar de keuken en keken naar binnen waar een dode vis op de grond lag, een paar minuten later was iemand de vis aan het 'schoonmaken' en fileren op de grond. William zag dit en kon wederom niet zijn mond dichthouden. (hahahaha) En zei: 'Als de smaakpolitie hier zou controleren, zouden ze hem ter plekke afschieten'.

Rianne in een restaurant, probeerde met stokjes iets te pakken van de tafel, maar dat lukte niet meer, waarop ze met haar handen het eten uit de schaal op haar bord wilde leggen. Dat zag ik en zei: dat moet je niet met je handen doen! 'Jawel' zei ze 'want met die stokken lukt het niet!'

----

vrijdag 8 augustus 2008

Zoals mijn vader altijd zegt: 'magalamagamma'

Meine damen und herren,

Het gaat hier zijn gangetje; we zijn gister tiananmen Square op geweest en hebben daar ook gegeten.
We bleven daar langer voor het vuurwerk, maar om 8:08 pm schoten ze een paar pijlen af en wilden de helft van het team blijven en de andere helft van het team richting app.
Dat hebben we dus gedaan.

Eergister hebben we parkministry gedaan; als clowns gingen we een park in en trokken de aandacht van de mensen, vooral de kinderen.
Bewapend met snoep en briefjes eraan vast waarop in het Chinees J... houdt van jou staat.

En er kwamen erg veel kinderen kijken. Binnen no time stonden er erg veel mensen om ons
heen. Het was leuk totdat er een bewaker aankwam lopen die zei dat we weg moesten.

Er ging een deur dicht, nu op zoek naar het raam...
Later gingen we bidden en mensen aanschieten die we dachten dat G... aangaf en gingen met hen een gesprek aan.

Was leuk en bijzonder.

In het team gaat het ook wel lekker, met Rianne gaat het alleen niet zo goed; kwakkelt een beetje met haar gezondheid. Rozijnen zijn erg in trek bij haar vandaag, misschien begrijpen jullie dan wat er aan de hand is.

-------------------------------------------------------------------------------------------

Quote:
William:
"Is het bij de meiden altijd zo'n ongecoordineerde klerezooi?"

Pr. Points:
Rianne -> darmen
Team:
compassion for the people in China
Eenheid in team
Bidden voor de net bekeerde mensen
Leiding over de komende week

dinsdag 5 augustus 2008

Lekker bezig

Hallo Allemaal,

We zijn weer een paar dagen verder en zijn lekker bezig. Rianne heeft officieel geen last meer van haar jet-lag meldde zij vanochtend en ik denk dat ze daarmee voor het hele team spreekt.

Er zijn bijzondere dingen gaande;
We zijn maandag naar de grote muur geweest met de hele groep, waar we natuurlijk de muur gingen beklimmen.
We stapten in Beijing op de bus en reden zo richting de muur. Toen we daar kwamen bleek de boel afgesloten voor de spelen en werd er met de chauffeur overlegd waar we dan wel heen konden.
Er werd besloten dat we een stuk verder gingen op een andere plek de muur op...

Alles goed en aardig en we gingen daar de muur op.
We spraken af om twee uur bij de bus, en beklommen met volle moed de muur.

Uiteindelijk bovenop de muur gingen we daar worshippen waarna er allemaal nieuwsgierige Chinezen om ons heen kwamen staan, foto's maken enzo.
We liepen daarna weer terug, wat niet zo gemakkelijk ging, onze benen waren aan het trillen en mijn (Martine) benen voelden echt heel erg wiebelig; ik liep steunend aan de trapleuning naar beneden. Ik kon op een gegeven moment niet meer verder en ging zitten om uit te rusten. Ik werd GEDWONGEN om weer verder naar beneden te lopen (dit werd me schreeuwend beveeld) en lachend om mijn benen die echt raar deden kwam ik bij de rest van de groep aan.

Uiteindelijk hebben we voor kracht gebeden en mijn benen gezegend en ben ik verder naar beneden gelopen. De anderen merkten ook dat hun benen trilden, het was zo'n stuk klimmen en dat vraagt wel wat... Hoezo onderschat, loop nu rond met spierpijn. :-s

Maarb na het bidden ging het dus beter, ook daarin wil Gd helpen. Beneden kwamen we weer bij de bus om weg te gaan, en gingen nog even buiten de bus worshippen.

We stapten de bus in om weg te gaan en net toen wij zaten kwam onze reisleider eraan met de mededeling: 'Men makes plans but G... is the one Who decides the path' (zeg maar dat vers uit spreuken wat zegt dat mensen plannen maken maar uiteindelijk is G... het die uiteindelijk bepaalt welke weg we gaan) we konden niet weg ivm oefenen voor de spelen, ze waren aan het oefenen voor wielrennen.

Wat er nog bijkwam: de vrouwen achter het stalletje vroegen of we weer gingen zingen want ze vonden het zo mooi.

Dus wij de bus weer uit en zingen.
Uiteindelijk hebben we drie uur lopen worshippen en bidden en praten met nieuwsgierige Chinezen en buitenlanders en zijn er '7 aardappels binnen' zoals Daniel zei. We hebben er een paar broers en zussen bij, het was erg bijzonder!

En om half zes konden we daar weer weg.

's Avonds hebben we wat gegeten bij de plaatselijke Griek en gingen we weer op huis aan.

Als team hebben we een mooie tijd: we hebben lol, leren elkaar kennen, leren hoe het is om in een team te werken, G... is ons een beetje aan het losmaken en leert ons dingen over Hem zelf, bijvoorbeeld over zijn Liefde.

Hij is zo goed jongens!
Als team vormt Hij ons heel erg, we verlangen naar meer van G... en spreken dit naar Hem uit. We willen meer van Zijn liefde zien en dit laat Hij ook zien, diep in onze harten, zoals ps. 51: 7,8 zegt.

Dit is zo kostbaar.

En dan komt er nog bij dat we gisteravond een afspraak hadden met een meisje die meer wilde weten over G... uiteindelijk nog een aardappel binnen en op de weg terug spraken we nog een paar mensen aan en dat was ook erg mooi; weer een aardappel binnen...

Kostbare mensen die G... nodig hebben en nu hoop hebben in hun leven. We hopen en b... dat G... hun beschermt en leid op hun levenspad ook na gister.

Thuis was de helft van het team aan het b... en de andere helft ging naar dat meisje en op de weg terug met de mannen praten langs de weg we thougt that G... was making clear. It was special and almost niet te geloven.

Much of love...

.....
Hanna
Danielle
William
Daniel
Rianne
Arjan
Martine

zondag 3 augustus 2008

Aangekomen!

Nou, een paar dagen verder en we zijn aan het ont-jetlaggen :-)

De vliegreis was leuk, we stapten over op Frankfurt en konden daarna zo over vliegen naar de stad waar we nu verblijven.
Tijdens de vliegreis hebben we leuke gesprekken gehad met sommige mensen; buitenlanders en mensen die in dit land wonen en ook met stewardessen we hebben onze handen gevouwen voor een meneer met wie we dat mochten doen.

Als team hebben we onze koffers gepakt op the airport, een koffer miste toen maar gelukkig is die nu terecht. Gd is goed.

We gingen als grote groep vanaf het vliegveld naar de appartementen; wij hebben een geweldig mooi appartement! Alleen er zitten geen deuren in, behalve de voordeur, de huisvrouw (landlord) keek ons raar aan toen we daarnbaar vroegen en moesten lachen; blijkbaar vond ze dat niet zo raar als wij dat vinden. De oplossing voor de deuren; er hangen nu gordijnen als deur en we schreeuwen wat wanneer we naar de wc gaan of gaan douchen. :-)

Gister zijn we in tweetallen de stad in geweest om te kijken hoe de buurt er eigenlijk uit ziet en welke mogelijkheden er hier voor ons zijn. Er zijn mooie gesprekken geweest bijvoorbeeld met directeur van ziekenhuis of we daar iets kunnen betekenen of helpen, we zijn in gesprek geweest met politie en met mensen op straat gepraat.

Met de mogelijkheden die wij hebben gezien gaan we verder kijken en we zijn van plan om nog een keer op deze manier de stad in te gaan.

We merken dat we moeten wennen in het land en ook na de vliegreis; we zijn erg moe en een van de teamleden lijkt last te hebben van blaasontsteking(Martine), maar dit lijkt ook al minder te worden.
We bikkelen lekker verder en merken dat door aanbidding we erg veel kracht krijgen.
Ook hebben we als team een nieuwe team lid erbij, iemand van de lokale bevolking, erg leuk om ook zo deze cultuur meer te leren kennen.

Pr punten zijn:
- eenheid in team
- gezondheid (gevolgen jetlag en ervaren geestelijke druk/strijd)
- mogelijkheden op ons pad mogen komen
- dat we zien waar G bezig is te werken en waar we ' in kunnen stappen'
- moed (niet angstig rondkijken maar aan pakken wat we aan kunnen pakken)
- alles wat nodig is om moedig, wijs en tegelijk voorzichtig aan de slag te gaan

---------------------------------------------------------------------

Quote:
- William: 'Wat is een Tukker dan?' (naar aanleiding van commentaar op zijn accent wanneer hij engels praat en ook nederlands btw) Daniel: (kijkt serieus en verontwaardigd) 'Ken je die niet? 'De Tukkies' die hebben ook een nummer geschreven.'